නඟේ නඟේ වැහි එනවා පැලට වරෙන්නේ
මිනිසා ඇතුළු සියළු ලෝක සත්ත්වයා නිර්මාණය වී තිබෙනුයේ ස්වාභාවික පරිසරයේ නියමයන්ට අනුවයි. ගැහැණිය පිරිමියාටත්, පිරිමියා ගැහැණියටත් ආකර්ෂණය වන අයුරින් බිහිවී ඇත්තේ මිනිස් ප්‍රජාවේ පැවැත්ම උදෙසාම වේ.
මේ ආකර්ශණයෙහි සීමාව ඉරක් ඇඳ පෙන්විය නොහැකි උවත්, විවිධ සංස්කෘතීන්ගේ බලපෑම සහ සමාජය විසින් පනවා ගෙන ඇති ආචාර ධර්ම සහ නීති වලට සීමා වෙයි. කෙනෙකුගේ සිත තුල ඇතිවන ප්‍රේමනීය සිතුවිල්ලක්, කාමුක සිතුවිල්ලක් බවට පත්වීමට ගතවෙනුයේ සුළු මොහොතකි.
මෙවැනි සිතුවිලි ඇතිකරගන්නා අයෙක්, එය සිත තුල සඟවාගෙන සිටිය හැක. තවත් කෙනෙක්, විරුද්ධ පාර්ශවයට අයුතු යෝජනාවක් කිරීමට ඉඩ තිබේ. සීමාව නොදන්නා කෙනෙක්, ඇතැම්විට හිංසනයට පවා යොමුවිය හැක. කෙනෙකුගේ හිත තුල රාගික සිතුවිල්ලක් ඇතිවීම ස්වාභාවික දෙයක් වුවත්, එතැනින් ඔබ්බට විය හැකි දේ තීරණය වනුයේ අප සමාජය තුලම ඇති ආචාර ධර්ම සහ නීති-රීති රාමුව මගිනි.
පිරිමියෙකු විසින් කාන්තාවකට අයුතු යෝජනාවක් කිරීම, බටහිර සංස්කෘතික බලපෑම් නිසා වර්තමාන සමාජය තුල ඇති වූවක් යැයි අපට සිතුනත්, සැබවින්ම එය එසේ නොවන බව පැරණි ජනකවි විමසා බැලීමෙන් අපට තේරුම් ගත හැක.
අතීතයේ දුර බැහැර ගමන් වල නියුතූ වූ අයගේ තාවකාලික නවාතැන වූයේ අම්බලම යි. වැසි වැටෙන අවස්ථාවක එක්තරා තරුණයෙක් අම්බලමකටවී හිඳී. අම්බලම අසලින් ගමන් කරන තරුණියකි. එවිට මේ තරුණයාට ඇය ගැන රාගික හැඟීමක් ඇතිවී ඇයට මෙවැනි යෝජනාවක් කරයි.
අල්ලාගෙන නෙරිය අතකින් කිමද නගෝ
වසාගෙන දෙතන අතකින් කිමද නගෝ
සැමියෙක්‌ නැතිව නුඹ තනිමඟ කිමද නගෝ
අම්බලමේ ඉඳලා අපි යමුද නගෝ
වර්තමානයේ කෙනෙක් මෙවැනි යොජනාවක් කළහොත්, තරුණිය අකමැති නම් නීතිමය ක්‍රියාමාර්ග ගත හැකිය. නමුත් මේ සිදුවීමේ එන තරුණියට එවැනි සහනයක් නොතිබුනි. එහෙත් ඇය අවස්ථානුකූලව සිතා මෙවැනි පිළිතුරක් දුන්නාය.
අල්ලාගෙන නෙරිය මඩ තැවරෙන හින්දා
වසාගෙන දෙතන බිළිඳුගෙ කිරි හින්දා
බාල මස්‌සිනා පස්සෙන් එන හින්දා
යඤ්ඤං අයියණ්‌ඩි ගම රට දුර හින්දා
අතීතයේ තරුණියක් ගමන් යද්දි ඇගේ ආරක්ෂාව සඳහා තමන්ගේම හෝ ඥාතිවන සොයුරෙකු කැටුව යෑම සිදුවිය. “අරුන්දතිය මල්ලි මොටද ගමන් බිමන් යන්න – අදින් පසුව මේ පාරෙන් ඔබ තනියෙම එන්න” යනුවෙන් ජෝතිපාල මහතාගේ ගීතයක කොටසක්ද තිබේ.
තමන් දරුවෙකු සිටින විවාහක කාන්තාවක් බවත්, ඇගේ ආරක්ෂාවට ඥාති සොහොයුරෙක් පසුපසින් පැමිණෙන බවත් පවසා ඇය උපායශීලීව තරුණයාගෙන් බේරී ගියාය. මාතෘත්වයට අප සමාජයේ ගරුකිරීමක් තිබෙන නිසා ඇය යෙදූ උපාය නිවැරදිය. බටහිරින් පැමිණි සංකල්පයක් අනුව අද මව්වරුන්ගේ දිනය ලෙස සැමරුවත්, අප සතුව ඇත්තේ සෑම දිනකම මාතෘත්වය අගය කරන සමාජයකි.
තරුණයා මඟහැර ගිය තරුණිය නිහඬව නොසිටියාය. ටික දුරක් ගොස් තරුණයාට සරදමක් කළේ මෙසේය.
අල්ලාගෙන නෙරිය මඩ ගෑ වුණෙත් නැතී
වසාගෙන දෙතන බිලිඳුගෙ කිරිත් නැතී
බාල මස්සිනෙක් පස්සෙන් එනුත් නැතී
බිලිඳෙක් තියා මා දීගෙක ගියෙත් නැතී
සුනිල් ආරියරත්න මහාචාර්ය තුමා, ‘නඟේ නඟේ වැහි එනවා’ ගීතය රචනා කරද්දී උක්ත ජන කවි වල ආභාශය ලැබුනාද යන්න ගැන අදහසක් මාහට ඇතිවිය. කෙසේ නමුත් ජන කවි කියූ සාමාන්‍ය ගැමියන්ටත් වඩා සංයමයකින් මහාචාර්ය තුමා මේ ගීය ලියා තිබේ. අමරදේව සූරීන් එයටම ගැලපෙන තනුවකින් මේ ගීය අලංකාර කර ඇත.
වික්ටර් රත්නායකයන්ගේ අනුරාගී පිරිමි කටහඬත්, නීලා වික්‍රමසිංහ ගේ අවිහිංසකත්වය පිරුණු ගැහැණු කටහඬත් මේ ගීය උච්චත්වයකට රැගෙන ගොස් ඇත
————————————————————-
නඟේ නඟේ වැහි එනවා පැලට වරෙන්නේ
අකලට ආ වැහි කෝඩෙට මොට ද තෙමෙන්නේ…
වැහි බීරිම හීන් පොදයි ඇඟේ වදින්නේ
මහ වැස්සට ගෙට වෙන්නයි හනික දුවන්නේ…
ගෙදර අයත් ගමේ ගිහින් පාළු දැනෙන්නේ
වැස්ස තුරල් වෙනතුරු ටිකකට නවතින්නේ…
කිරට හඬන බිළිඳු පුතා ඇති සාගින්නේ
පමා නොවී මම යන්නම් තරහ නොගන්නේ…
————————-
Janaka Boralessa
